би доугоявало

Речник на българския език

1. би доугоявало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би доугоявало е производна форма на доугоявам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би доугоявало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би доугоявало е производна форма на доугоявам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).