би доугоявал

Речник на българския език

1. би доугоявал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би доугоявал е производна форма на доугоявам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би доугоявал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би доугоявал е производна форма на доугоявам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).