би дообучил

Речник на българския език

1. би дообучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би дообучил е производна форма на дообуча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би дообучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би дообучил е производна форма на дообуча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).