би доизкарало

Речник на българския език

1. би доизкарало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би доизкарало е производна форма на доизкарам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би доизкарало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би доизкарало е производна форма на доизкарам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).