би доброило

Речник на българския език

1. би доброило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би доброило е производна форма на доброя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би доброило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би доброило е производна форма на доброя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).