би доброила

Речник на българския език

1. би доброила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би доброила е производна форма на доброя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би доброила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би доброила е производна форма на доброя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).