би добил

Речник на българския език

1. би добил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би добил е производна форма на добия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би добил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би добил е производна форма на добия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).