би дифуидирало

Речник на българския език

1. би дифуидирало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би дифуидирало е производна форма на дифуидирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би дифуидирало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би дифуидирало е производна форма на дифуидирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).