би дислоцирало

Речник на българския език

1. би дислоцирало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би дислоцирало е производна форма на дислоцирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би дислоцирало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би дислоцирало е производна форма на дислоцирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).