би диплил

Речник на българския език

1. би диплил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би диплил е производна форма на дипля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би диплил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би диплил е производна форма на дипля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).