би гушил

Речник на българския език

1. би гушил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би гушил е производна форма на гуша (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би гушил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би гушил е производна форма на гуша (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).