би гонил

Речник на българския език

1. би гонил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би гонил е производна форма на гоня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би гонил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би гонил е производна форма на гоня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).