би гоил

Речник на българския език

1. би гоил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би гоил е производна форма на гоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би гоил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би гоил е производна форма на гоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).