би бучил

Речник на българския език

1. би бучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би бучил е производна форма на буча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би бучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би бучил е производна форма на буча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).