би бунил

Речник на българския език

1. би бунил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би бунил е производна форма на буня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би бунил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би бунил е производна форма на буня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).