би буботил

Речник на българския език

1. би буботил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би буботил е производна форма на буботя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би буботил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би буботил е производна форма на буботя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).