би брулил

Речник на българския език

1. би брулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би брулил е производна форма на бруля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би брулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би брулил е производна форма на бруля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).