бинтовал

Речник на българския език

1. бинтовал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бинтовал е производна форма на бинтовам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бинтовал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бинтовал е производна форма на бинтовам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. бинтовал — мин. деят. св. прич. м. р.

бинтовал е производна форма на бинтовам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. бинтовал — мин. деят. несв. прич. м. р.

бинтовал е производна форма на бинтовам (мин. деят. несв. прич. м. р.).