бил упокоил

Речник на българския език

1. бил упокоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил упокоил е производна форма на упокоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).