бил удостоил

Речник на българския език

1. бил удостоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил удостоил е производна форма на удостоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).