бил угоил

Речник на българския език

1. бил угоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил угоил е производна форма на угоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).