бил съм хабил

Речник на българския език

1. бил съм хабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм хабил е производна форма на хабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).