бил съм убедил

Речник на българския език

1. бил съм убедил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм убедил е производна форма на убедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).