бил съм снобял

Речник на българския език

1. бил съм снобял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм снобял е производна форма на снобея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).