бил съм сбабил

Речник на българския език

1. бил съм сбабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм сбабил е производна форма на сбабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).