бил съм проронил

Речник на българския език

1. бил съм проронил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм проронил е производна форма на пророня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).