бил съм промил

Речник на българския език

1. бил съм промил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм промил е производна форма на промия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).