бил съм пробърборил

Речник на българския език

1. бил съм пробърборил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм пробърборил е производна форма на пробърборя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).