бил съм пренабил

Речник на българския език

1. бил съм пренабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм пренабил е производна форма на пренабия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).