бил съм прегорил

Речник на българския език

1. бил съм прегорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм прегорил е производна форма на прегоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).