бил съм почупил

Речник на българския език

1. бил съм почупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм почупил е производна форма на почупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).