бил съм похитил

Речник на българския език

1. бил съм похитил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм похитил е производна форма на похитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).