бил съм поукротил

Речник на българския език

1. бил съм поукротил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поукротил е производна форма на поукротя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).