бил съм посъживил

Речник на българския език

1. бил съм посъживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм посъживил е производна форма на посъживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).