бил съм поръбил

Речник на българския език

1. бил съм поръбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поръбил е производна форма на поръбя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).