бил съм попришпорил

Речник на българския език

1. бил съм попришпорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм попришпорил е производна форма на попришпоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).