бил съм попочинал

Речник на българския език

1. бил съм попочинал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм попочинал е производна форма на попочина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).