бил съм поотпочинал

Речник на българския език

1. бил съм поотпочинал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поотпочинал е производна форма на поотпочина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).