бил съм поотпил

Речник на българския език

1. бил съм поотпил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поотпил е производна форма на поотпия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).