бил съм поопростил

Речник на българския език

1. бил съм поопростил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поопростил е производна форма на поопростя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).