бил съм поомел

Речник на българския език

1. бил съм поомел — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поомел е производна форма на поомета (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).