бил съм пооживил

Речник на българския език

1. бил съм пооживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм пооживил е производна форма на пооживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).