бил съм пооголил

Речник на българския език

1. бил съм пооголил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм пооголил е производна форма на пооголя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).