бил съм понапъпил

Речник на българския език

1. бил съм понапъпил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм понапъпил е производна форма на понапъпя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).