бил съм помъчил

Речник на българския език

1. бил съм помъчил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм помъчил е производна форма на помъча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).