бил съм помътил

Речник на българския език

1. бил съм помътил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм помътил е производна форма на помътя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).