бил съм помомял

Речник на българския език

1. бил съм помомял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм помомял е производна форма на помомея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).