бил съм полакомил

Речник на българския език

1. бил съм полакомил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм полакомил е производна форма на полакомя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).