бил съм поизхабил

Речник на българския език

1. бил съм поизхабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поизхабил е производна форма на поизхабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).