бил съм поживил

Речник на българския език

1. бил съм поживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поживил е производна форма на поживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).